- ρακοφόρος
- ος , ον 1. одетый в лохмотья;2. (ο ) оборванец
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ρακοφόρος — α, ο / ῥακοφόρος, ον, ΝΜΑ αυτός που φορά κουρέλια, κουρελής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥάκος «κουρέλι» + φόρος*] … Dictionary of Greek
-φορος — ΝΜΑ β συνθετικό παροξύτονων και προπαροξύτονων ονομάτων, αρσενικών και θηλυκών, και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην ετεροιωμένη βαθμίδα φορ τής ρίζας τού ρήματος φέρω* και απαντά σε μεγάλο αριθμό συνθέτων (σχεδόν… … Dictionary of Greek
πτήση — Ενέργεια και ικανότητα παραμονής και μετακίνησης στον αέρα, τυπική σε όλα σχεδόν τα πτηνά και σε μεγάλο μέρος των εντόμων. Από τα θηλαστικά, ιδιαίτερα ικανά για π. είναι μόνο τα χειρόπτερα. Άλλα σπονδυλωτά, από τα ζώντα σήμερα, δεν είναι ικανά να … Dictionary of Greek
ρακοφορώ — ῥακοφορῶ, έω, ΝΑ [ρακοφόρος] φορώ κουρέλια, είμαι ρακένδυτος, κουρελιάρης … Dictionary of Greek